życie umysłowe

Najlepszy blog o rzeczach oczywistych. Niby oczywistych

Niepowtarzalny kiosk ruchu

fotopolska-814071-kopia-ab161f0e,2,0[1]

 

fotopolska-814071-bc254532b8f9b0,2,0[1]

Pamiętacie? Są jeszcze tacy, którzy kupowali tu kredki, zeszyty, temperówki, albo gazetę dla ojca. Kiosk ruchu, typowy element architektoniczny peerelowskiego krajobrazu. A jednak ten kiosk był inny, wyjątkowy, takiego drugiego nie było w całej Polsce.

Przyjrzyjcie się. Ten kiosk miał arabskie napisy. Niezwykle. A to dlatego, że znajdował się w Kruszynianach, niewielkiej wiosce w woj. podlaskim, (wówczas, kiedy stał było to woj. białostockie), zamieszkałej po części przez mniejszość tatarską.

Kiosku już nie ma. Tatarzy są od XVII wieku, ale dziś już w zdecydowanej większości po drugiej stronie światła. Mimo że ciągle mówi się w Polsce o Tatarach z Kruszynian, tak naprawdę żyje tu ich zaledwie kilka rodzin. Stary, rozległy cmentarz zaświadcza o tym, gdzie się przenieśli.

bohoniki krynki2014 042

bohoniki krynki2014 045

bohoniki krynki2014 016

bohoniki krynki2014 027

bohoniki krynki2014 022

bohoniki krynki2014 018

 

 

 

 

bohoniki krynki2014 058

bohoniki krynki2014 051

 

 

7 comments on “Niepowtarzalny kiosk ruchu

  1. Anonim
    25 marca 2016

    Bylem tam w zeszlym roku.

    Polubienie

  2. Anonim
    25 marca 2016

    Byłem tam kilka razy i wiele się zmieniło przez ostatnie 20 lat.

    Polubienie

  3. Małgorzata Pawlak
    25 marca 2016

    Czytałam nt. tej babki, która tam prowadzi jadłodajnię. Chyba w Zwierciadle było. I zapragnęłam pojechać. A teraz myślę, ze we wszystkie miejsca, które chciałam odwiedzić, trzeba pojechać jak najszybciej, bo one umierają i świat już nie będzie taki sam. A i na nas czeka zegarmistrz światła. Szkoda czasu marnować

    Polubione przez 1 osoba

    • kredek
      25 marca 2016

      Trzeba jechać, najlepiej teraz, jak nie ma jeszcze turystów. Świetna kuchnia, właścicielka bardzo towarzyska i miła. Byłem i do tej pory pamiętam. Ważne, żeby nie pomylić, bo tam są dwie knajpki tatarskie. Ta druga podobno znacznie gorsza

      Polubienie

  4. Tomasz
    26 marca 2016

    Kiosk pamiętam, bylem na długim spacerze przez Puszcze Knyszyńską kupę lat temu i trafiłem do Kruszynian. Meczet pokazał mi wtedy świętej pamięci Pan Ali Popławski. Niesamowicie piękne wspomnienie. A i dla Pani Dżenety pozdrowienia.

    Polubione przez 1 osoba

Dodaj komentarz

Information

This entry was posted on 25 marca 2016 by in fotografia, historia, populacja, społeczeństwo and tagged , , , .

Kategorie

Follow życie umysłowe on WordPress.com

Najczęsciej klikane

  • Brak

Kategorie

Statystyki bloga

  • 5 331 877 hits